บทที่ 142

เซียนาลดศีรษะลง ร่างกายโงนเงนเล็กน้อย ทว่ามือที่กำถ้วยกลับยิ่งบีบแน่นขึ้นจนปลายนิ้วขาวซีด

เคลวินเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นขณะคว้าแขนเธอ "เซียนา เป็นอะไรไป"

เซียนาพูดไม่ออก ในหัวของเธอถูกถล่มด้วยเศษเสี้ยวความทรงจำอันยุ่งเหยิง เธอทำได้เพียงรวบรวมแรงคว้ามือขอ...